Donorstaal voor LCL

De bouw van het nieuwe Lorentz Casimir Lyceum in Eindhoven illustreert het innovatieve proces om de circulaire toekomst van de volgende generaties gebruikers mede vorm te geven. Schooldomein tekende het verhaal op met conrector beheer en organisatie Yvonne van Zijl en de architecten Mark Boschman en Roel Kosters van RoosRos Architecten. “De huidige school ontstond in 1996 uit de fusie van het Lorentz Lyceum en de Rommert Casimir havo”, vertelt Yvonne. “Onze school met ruim 1.150 leerlingen profileert zich met zijn rijke verleden door een onderwijsconcept dat is gebaseerd op het prikkelen van de onderzoekende geest. Daar hoort een stimulerende omgeving bij voor onze leerlingen die lessen op havo-, atheneum- of gymnasiumniveau volgen. De oude huisvesting voldeed niet meer aan de huidige eisen en was toe aan vernieuwing; op basis van het Integraal Huisvestingsplan kreeg het Lorentz Casimir Lyceum vervangende nieuwbouw en daarnaast drie nieuwe gymzalen op dezelfde locatie aan de Celebeslaan.”

Aandacht voor de natuur
Aandacht voor de natuur is het credo in het ontwerp van RoosRos Architecten; de vorm van het pand is aangepast aan het groen en de bomenstructuur. Zo leven er dassen en beschermde salamanders in het gebied, dat een soort groene long aan de rand van de stad vormt. De binnenruimtes bieden een inspirerend uitzicht op de omgeving en stimuleren een open blik naar buiten. De school heeft verder volop buitensportfaciliteiten, met een atletiekbaan en sportvelden. Roel vult aan: “Je ervaart het groen overal; allereerst door het licht en de transparantie, maar ook door de gebruikte materialen en het ingetogen kleurgebruik. Je ziet veel herfsttinten, versterkt door het gebruik van veel hout. Het exterieur is met warme kleuren zo ontworpen dat het naadloos opgaat in de natuurlijke omgeving. In de gevel is veel bamboe gebruikt, gecombineerd met een geprofileerde staalplaat die we een warme kleur hebben gegeven. Het is van een passende ingetogenheid, maar wel rijk ingevuld. En iedereen is welkom; in de gevel van het gebouw zijn veertig nestkasten opgenomen.” Yvonne knikt: “Als medewerkers en leerlingen binnen komen ervaren ze een warm en uitnodigend gebouw, dat midden in de natuur staat.”

Sociale verbinding stimuleren
Het gebouw zelf heeft een heldere en overzichtelijke structuur. De ruimtes waar de lessen plaatsvinden zijn per kennisdomein geclusterd in vijf afdelingen: talen, sport, kunstvakken, binaskvakken en taak- en zaakvakken. Zo is er een sciencelab, waar leerlingen zelfstandig onderzoek kunnen doen en een aparte roboticaruimte. Er is een diversiteit aan werkplekken om individueel of in groepen te werken. Daarnaast zijn er een grote mediatheek, een studieruimte en drie studio’s voor muziek, film en fotografie. Centraal ligt de aula met een groot podium en een vide, waar de leerlingen kunnen pauzeren met een prachtig uitzicht naar buiten. Yvonne: “Als je binnen komt straalt het gebouw rust uit en dat heeft effect op het gedrag van de leerlingen. Het onderwijs is in de basis klassikaal ingericht, maar overal vind je fijne plekken om te werken en te leren. Je merkt dat leerlingen dat fijn vinden.”

Het goede doen
Het ontwerp is ontwikkeld vanuit het gedachtengoed ‘Het Goede Doen’; een ontwikkelvisie van Dura Vermeer Bouw Zuid. Dat slaat op de groene omgeving, waarin mens en natuur en een gezond binnenklimaat centraal staan en een veilige en sociale omgeving waarin personeel en leerlingen zich kunnen ontwikkelen. Daarnaast is het hergebruik van materialen niet alleen een groen statement, maar een integraal onderdeel van het ontwerpen bouwproces. Het project maakt gebruik van ‹donorstaal› van Urban Miner, een spin-off van Dura Vermeer en een marktplaats voor circulaire bouwmaterialen. Mark legt uit: “Zo hebben we het ontwerp mede gebaseerd op hergebruikte stalen balken. In en buiten het gebouw zijn aluminium kozijnen, banken, leuningen, bestrating en vele andere materialen, waaronder meubilair uit het oude gebouw, op een vergelijkbare circulaire manier hergebruikt. In plaats van afval werden materialen nieuwe grondstof en kregen een nieuw leven in het gebouw. Door te bouwen met kolommen, is het gebouw flexibel in te delen. Het bouwen is dichter bij het ontwerpproces gekomen. Vroeger kwam de architect soms even op de bouwplaats kijken, nu wordt de bouw vanaf de laptop aangestuurd met 3D printers en BIM-modellen.” Yvonne knikt: “Je hebt als school een voorbeeldfunctie voor jongeren. We hebben overal in het oude gebouw en het buitenterrein gekeken wat we konden hergebruiken; je vindt hier hergebruikte kleedbankjes, meubilair, baskets, klimwand en tafels met nieuwe bladen. De hele binask vleugel is meegegaan met hergebruikte zuurkasten en demonstratietafels die door bedrijven zijn opgeknapt. Alle bestrating buiten is hergebruikt. De oude lockers zijn meegenomen in afstemming met het bouwteam.” Mark knikt: “Circulair bouwen is technisch geen uitdaging; het gaat erom dat je het proces goed organiseert en het bij iedereen tussen de oren zit. Dat was hier gelukkig zo.”

Tekst: Schooldomein, Sibo Arbeek

Fotografie
Exterieur: Arcelor Mittal, Dirk Verwoerd Fotografie
Interieur: Lucas van der Wee