hero

Maximale kwaliteit uit beschikbaar budget

Verhalen/29 November 2021

Gelegen tussen de Oude Maas en de Noord deelt Hendrik-Ido-Ambacht een rijke geschiedenis met het water. Toch was er in het dorp nooit echt een plek geweest waar bewoners op een hoogwaardige manier aan het water konden werken, leren of recreëren. Met de transformatie van het Waterbusplein in de Antoniapolder komt daar verandering in. Deze plek ondergaat een ware metamorfose en zal als nieuwe poort aan het water dienen voor Hendrik-Ido-Ambacht. We spraken mede-opdrachtgever Jeroen Plaisier van projectontwikkelaar Get Gripp, en projectarchitect Chi-Hang Chim van RoosRos Architecten.

Jeroen, hoe is de relatie met RoosRos ontstaan?
Jeroen: “Het kantoor van kunststoffenfabrikant Bolidt, dat aan het Waterbusplein grenst, was ontworpen door Mart Ros, de vader van Sander Ros. Toen dat kantoor in 2011 aan renovatie toe was, heb ik dat project samen met RoosRos onder handen genomen. Daar is de relatie met de nieuwe generatie RoosRos ontstaan en sindsdien doen we verschillende projecten in deze regio.”

Wat was de uitdaging rond het Waterbusplein?
Jeroen: “Nadat de Antoniuslaan doorgetrokken was naar het water, onderschreven diverse partijen dat er een zo een gebied ontstond met een geweldig potentieel om een prachtig waterfront te ontwikkelen voor de bewoners van Hendrik-Ido-Ambacht. In een publiek-private samenwerking hebben wij daar samen met de gemeente, MTD Landschapsarchitecten en RoosRos onze schouders onder gezet. De eerste stap was het verplaatsen van de Waterbushalte van een zielloze locatie iets verderop naar dit plein. Zo ontstond de werknaam ‘Waterbusplein’.” Inmiddels spreken we over De Noordkade.”

Chi-Hang, jij kwam in 2018 in het projectteam. Op dat moment kreeg het project zijn definitieve vorm?
Chi-Hang: “Klopt. Er was een massastudie gedaan, waar ook de bezonning en de stedenbouwkundige kwaliteit van de omgeving in meegenomen was. Daaruit concludeerden we dat er twee volumes moesten komen die samen de ‘poort’ naar Hendrik-Ido-Ambacht zouden vormen, met centraal een as die naar het dorp loopt. Dan heb je alleen nog maar de massa’s, maar in het concept lag vast dat er om de gebouwen trappartijen en terrassen zouden komen. Behalve voor de gebruikers van de gebouwen moesten de gebouwen ook een semi-publieke functie hebben, dus de beleving en invulling van de buitenruimte moest ook goed doordacht worden. Daar hebben we, samen met het team van Get Gripp, veel aandacht aan besteed. Alles moest toegevoegde waarde hebben voor de eindgebruiker én de omgeving.”

Hoe verliep die samenwerking?
Jeroen: “Een van de sterke kanten van RoosRos is dat ze altijd het maximale halen uit het beschikbare budget en daarmee de maximale kwaliteit weten te realiseren. Uiteindelijk bepalen de gebruikers het succes van een project en daarin vinden wij en RooRos elkaar altijd. We bewegen met elkaar mee om het voor de gebruiker beter te maken. “

Kun je daar een voorbeeld van geven binnen dit project?
Chi-Hang: “De trappen en terrassen die om het gebouw heen liggen waren echt bedoeld als cadeau aan het dorp. Dat had niet gehoeven, maar juist dat soort dingen maakt dit project uniek voor het dorp en de eindgebruikers. Daar hangt altijd een prijskaartje aan en samen met Get Gripp hebben we gezocht naar manieren om dat toch mogelijk te maken. Uiteindelijk hebben we dat heel pragmatisch opgelost, door dingen slim te combineren. Zo werken de trappen, terrassen en hellingen van de gebouwen ook als vluchtroute, waardoor we die op een andere plek konden besparen.”

Wat hebben jullie gedaan om het gebouw toekomstgericht te maken?
Chi-Hang: “Zoals bij alles wat we bij RoosRos ontwerpen, hebben we ervoor gezorgd dat de alternatieve aanwendbaarheid van het ontwerp groot is. Zo zijn er hogere vrije ruimten dan bij andere gebouwen en kun je, dankzij de trappen rondom, de binnenruimte heel flexibel indelen.

Jeroen: “We hebben met Chi-Hang veel zitten puzzelen hoe we binnen het bouwsysteem dat we hadden, de maximale overspanning konden realiseren. Minder kolommen betekent immers meer flexibiliteit. Maar misschien is het beste antwoord wel de overall kwaliteit. We hebben op een hele mooie plek twee hoogwaardige en stijlvolle gebouwen neergezet, die dankzij de no-nonsens manier van bouwen vele decennia mee kunnen.”

Hoe is het eindresultaat het gevolg van samenwerking?
Jeroen: “Ik denk dat het mooiste compliment is dat beide partijen heel tevreden zijn. Als de architect niet blij is, is het geen samenwerking, dan hebben wij het ontwerp te veel aangetast. Wij zijn tevreden omdat RoosRos toestaat dat wij als opdrachtgever over alles meedenken. Zo is het dus echt een gezamenlijk project geworden waar iedereen nu trots op is.”

Meer weten over het project? Klik dan hier

“Achter de schermen” is een maandelijkse rubriek met een persoonlijke kennismaking met mensen, door mensen, voor mensen. Daar doen we het voor!