The Art of Living

“De typologie is die van een schuurwoning maar eigenlijk is de villa veel mooier dan de associatie die dit woord oproept. Zo was de houten balk die over de volle breedte van de voorgevel doorloopt eigenlijk voor de restauratie van de Notre Dame kathedraal in Parijs bedoeld en kon ze dus aan een hoge standaard voor kwaliteit en esthetiek voldoen. Ook in andere opzichten laat deze woning, midden in de Hollandse polder, bij de bezoeker een blijvende indruk na. En dat terwijl de afmetingen nergens overdreven zijn en, met niet minder dan vier open haarden, de nadruk vooral op comfort ligt en niet op omvang.”

De aankomst | Toegangsbrug
Er ligt geen slotgracht, maar de toegang tot de villa verloopt wel via een stenen brug, die de garage en parkeerplekken met de voortuin verbindt. De sloot eronder komt uit in een open water, met in het midden een eilandje dat via stapstenen betreden kan worden. Door het kanaal aan de zijkant van het huis varen bootjes. Die van de bewoners is aangemeerd bij een eigen steiger, die ook weer via grote stapstenen betreden kan worden. “Onze tuinarchitect heeft veel aandacht besteed aan de keuze van de juiste stenen”, zegt de vrouw des huizes. “Ze werden in de Belgische Ardennen gekocht. Maar we zijn hoe dan ook, samen met de architect, lang bezig geweest met de selectie van stenen, ook van de bakstenen in de muren. Daarvoor hebben we uiteindelijk een kleine steenfabriek in het oosten van het land gevonden die ze speciaal voor ons heeft gebakken.” Het voorbeeld tekent de gelijkwaardige sfeer tussen architect en opdrachtgevers. De laatsten wisten zeer goed wat ze wilden, de eerste werd vooral gewaardeerd voor zijn technische kennis en gedegen advies, dat ook de doorslag mocht geven.

De Leefruimtes | Van zakelijk naar artistiek
Via een metershoge en -brede taatsdeur wordt de inkomhal betre­den. De lamellen in het grote driehoekige raam voorkomen dat de hoge vide teveel zonlicht krijgt maar laten wel voldoende daglicht door. Een brede gang leidt naar de riante open keuken, die duidelijk fungeert als de centrale plek van samenkomst, maar vlak daarvóór bevindt zich rechts een ruimte die dient als televisiekamer, visueel verbonden met de woonkeuken. Aan de zijkant van de keuken is een zithoek met open haard. “Maar achter de muur is een tweede houthaard”, zegt Henk de Gelder, als architect en partner verbonden aan RoosRos Architecten in Oud-Beijerland. “Er zijn twee zitkamers aan weerskanten van de keuken. In de rechter is een kantoor ingericht voor de heer des huizes, maar ook een hoek waar hij zich met vrienden of zakenpartners bij de haard kan installeren. In de linker kun je bijvoorbeeld plaatsnemen met een drankje. Je hebt er niet voor niets zicht op de prachtige wijnkast in de keuken.” De afmetingen mogen min of meer gelijk zijn, de inrichting van de linker zitkamer is totaal anders dan die van de rechter, niet strak en zakelijk maar Aziatisch en artistiek, getuige de fascinerende oosterse beelden en vooral het enorme boek met Indische religieuze verhalen, dat op een aparte tafel ligt uitgestald. “Dat boek is een geschenk van mijn schoonzuster. We waren er zó van onder de indruk dat we besloten deze hele kamer in dezelfde sfeer vorm te geven,” aldus de vrouw des huizes.

De slaapvertrekken | Zonder passen en meten
Op de bovenverdieping loopt een gang op dezelfde zichtas van voor naar achteren. Aan weerszijden daarvan bevinden zich de slaapkamers van de kinderen, evenals hun badkamer en toilet. Ondanks het schuine dak van de kap is er in een ervan nog voldoende plaats voor een tussenverdieping. Ook voor de plaatsing van de inloopdouches hoefde de architect niet te passen en meten, maar pas in de masterbedroom wordt zichtbaar hoe hoog het plafond werkelijk is en hoe de slaapkamer daardoor meer weg heeft van een riante hotelsuite dan van een kamer in de strikte betekenis van het woord. Ook het uitzicht is vanuit deze ruimte indrukwekkend: de grote tuin, met onder meer een lang zwembad, een zitkuil en een eigen voetbalveldje, inclusief twee doelen, strekt zich ver onder het raam uit.

Het bijgebouw | Zuilengalerij
Vanuit de tuin valt des te beter op hoeveel oog de architect heeft gehad voor enerzijds verhoudingen en anderzijds materialen, hoe evenwichtig zijn ontwerp is. De kap is indrukwekkend maar overschaduwt niet de lagere delen van de woning. Dat komt onder meer door de schouw aan de zijkant ervan, maar ook door de klassieke zuilen en de fraaie spanten waarmee hij het bijgebouw heeft voorzien. Langs de hele gevel van het bijgebouw, waarin zich onder meer een tuinberging, een sportruimte, een tuinkamer en een wellness bevinden, loopt een open gaanderij die het pand de allures geeft van een klassieke Romeinse villa. Niets meer dan een suggestie, want aan de onzichtbare zijde van het schuine dak bevinden zich tientallen zonnepanelen, maar desalniettemin een werkzame illusie. In de tuin liggen dezelfde Ardeense keien als in de voortuin, stenen die weer prachtig accorderen met de natuursteen in het interieur en de baksteen in de gevel. Ook de verhoudingen en de kleuren tussen hout en steen zijn mooi uitgebalanceerd. Een voetbalveld, zwembad, bootje, een heuse gamingroom in het bijgebouw – de volwassenen ontbreekt het aan niets maar de kinderen zo mogelijk nog aan minder. Voor jongens, of het nu pubers zijn of adolescenten, is deze villa simpelweg een paradijs om in op te groeien. “Dat was ook ons plan“, zegt de vrouw des huizes. “We hebben al eerder een huis neergezet maar we wilden nog eens laten bouwen om een plek te creëren voor onze kinderen waar ze geen haast zouden maken met op zichzelf te gaan wonen of in ieder geval vaak naar terug zouden keren. Ik denk dat we daar volledig in zijn geslaagd. Dit is een familiehuis en het zal dat hopelijk tot in lengte van jaren nog blijven.”

Art of Living
Tekst: Jeroen Kuypers
Fotografie: Jaro van Meerten