Made by RoosRos

Het huidige schoolgebouw is 35 jaar oud en voldoet niet meer aan de eisen van deze tijd. Het is niet adaptief genoeg en moet daarom al vervangen worden. RoosRos ontwierp een toekomstgericht gebouw dat zich op allerlei vlakken onderscheidt van vele schoolgebouwen uit het verleden. Projectarchitect namens RoosRos is architect-partner Simon Hanemaaijer. Hij vertelt: ‘Wat in Made gebeurt, zien we helaas veel momenteel. Het is typerend voor de situatie rond veel scholen in Nederland. Het gebouw uit de jaren ’80 of ’90 voldoet niet meer aan de hedendaagse eisen, maar is ook niet aanpasbaar en wordt dus gesloopt en vervangen. Zowel financieel als milieutechnisch een slechte zaak. Daarom ontwerpen wij scholen altijd zoveel mogelijk toekomstgericht en adaptief.’

Compact en energetisch slim
Het nieuwe IKC is door Hanemaaijer en zijn team ontworpen in drie lagen, waarbij de bovenste laag bestaat uit appartementen. Dit maakt de opgave extra bijzonder en uitdagend. Het gebouw wordt vanuit de stedenbouwkundig kaders een groot, massief en compact blok, dat energetisch en qua bouwkosten heel efficiënt is. Tegelijkertijd dient dit forse bouwvolume wel een prettige beleving te krijgen voor primair onderwijs. De uitdaging was dus om de schaal van het kind maatgevend te maken in het ontwerp. Het kind staat immers centraal. Door vertrapping van de gevels voelt en oogt deze vanaf het schoolplein veel minder hoog. En door accenten in de vormgeving en verfijning in het gevelontwerp ontstaat een vrolijke, speelse gevelindeling. In het middengebied van het gebouw wordt een grote aula gerealiseerd, waar met een groot dakvenster veel daglicht tot diep in het hart van het gebouw komt. De laag met woningen wordt als een kappenlandschap vormgegeven, waarmee onder andere zonenergie optimaal kan worden opgewekt.

Indeling los van casco
Om het gebouw toekomstgericht en flexibel te maken, heeft Hanemaaijer een gelaagd ontwerp bedacht. De dragende kolommen zijn afgestemd op zowel een goed generiek schoolgebouw als op de appartementen. Hierdoor ontstaan vrije vloervelden met een grote overspanning, waarbinnen de gebruikers nu en in de toekomst alle kanten op kunnen. De indeling en het gebruik staan los van het casco. De gevel is niet constructief, maar is als het ware een jas die om het casco heen gaat.

Natuurlijke oplossingen
Hittestress in de gebouwde omgeving is een actueel thema en het voorkomen van oververhitting is een belangrijke opgave bij het ontwerpen van scholen. Het gevelontwerp van het IKC is daarom oriëntatie specifiek. De gevelopeningen aan de noordzijde, zonder directe zonbelasting, zijn wezenlijk anders dan die aan de zuidzijde. Een van de andere oplossingen die Hanemaaijer en zijn team kozen, is natuurlijke klimaat-beheersing door de bomen in de directe omgeving. Hij vertelt: ‘Uit onderzoek blijkt dat een grote boom op een zonnige dag door verdamping van de bladeren en het creëren van schaduw een koelvermogen heeft van 20 tot 30 kW, wat gelijk staat aan tien airconditioners. In de winter, wanneer de boom kaal is, kan er zonlicht binnenkomen. En in de zomer, wanneer de boom in volle bladpracht is, kan hij de zon en de warmte buiten houden.’ Dit principe wordt in het ontwerp van de zuidgevel voortgezet door het toepassen van begroeide pergola’s. Onder deze pergola's komen glazen puien voor een goede verbinding tussen binnen en buiten. Deze natuurlijke oplossing maakt screen zonwering overbodig, zodat uitzicht en daglicht-toetreding behouden blijven. Hanemaaijer: ‘Deze en andere oplossingen tellen op tot een natuurlijk, gezond gebouw. Precies zoals we bij RoosRos altijd nastreven.’

In 2024 wordt er gestart met de bouw van IKC de Stuifhoek.